စိတ်ထဲမှာလဲဘာကိုမှတွေးမရတော့ပါဘူး
သမီးလေးရဲ့မျက်နှာကိုကြည့်ရင်ဆုံးဖြတ်လို့လဲမရတော့ဘူး
သူလေးကိုသနားလို့သိတက်တယ့်အရွယ်ရောက်မှ
ဖအေတခြားမအေ တစ်ခြားဘဝကိုမရောက်စေချင်ဘူး
သူဘက်လဲပြတ်သားနေတယ် ကျွန်မဘာကိုရွေးချယ်ရမလဲမသိတော့
ကျွန်မဘက်ကအမြဲသည်းခံပြီးနေခဲ့ပါတယ်။
ပြသနာတွေဖြစ်လာတိုင်လဲအမြဲကိုယ်ဘက်ကဘဲလျှော့ပေးခဲ့တယ်
ဖြစ်လာတိုင်းလဲမကျေနပ်ရင်ထွက်သွားဆင်းသွားနဲ့အမြဲနှင်းချခံရတယ်။
အခုလဲဘာမဟုတ်တာလေနားလည်မှု့လေးလွဲသွားတာကိုရှင်းပြခွင့်တောင်မပေးဘဲကိုယ်ထိလက်ရောက်နဲ့ထိုးနှပ်ခဲ့တယ်။
ပြီးတော့မပေါင်းနိုင်ဘူးထွက်သွားတဲ့
ကျွန်မအတွက်ကခံစားရတနှစ်ပေါ့
သမီးလေးကလဲဖအေခင်တွယ်တဲ့သူဆိုတော့ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ
ကျွန်မသမီးလေးကိုလဲမပေးနိုင်ဘူးဘာလုက်ရမလဲအကြံလေးပေးကြပါအုံး
စိတ္ထဲမွာလဲဘာကိုမွေတြးမရေတာ့ပါဘူး
သမီးေလးရဲ႕မ်က္ႏွာကိုၾကည့္ရင္ဆုံးျဖတ္လို႔လဲမရေတာ့ဘူး
သူေလးကိုသနားလို႔သိတက္တယ့္အ႐ြယ္ေရာက္မွ
ဖေအတျခားမေအ တစ္ျခားဘဝကိုမေရာက္ေစခ်င္ဘူး
သူဘက္လဲျပတ္သားေနတယ္ ကြၽန္မဘာကိုေ႐ြးခ်ယ္ရမလဲမသိေတာ့
ကြၽန္မဘက္ကအၿမဲသည္းခံၿပီးေနခဲ့ပါတယ္။
ျပသနာေတြျဖစ္လာတိုင္လဲအၿမဲကိုယ္ဘက္ကဘဲေလွ်ာ့ေပးခဲ့တယ္
ျဖစ္လာတိုင္းလဲမေက်နပ္ရင္ထြက္သြားဆင္းသြားနဲ႔အၿမဲႏွင္းခ်ခံရတယ္။
အခုလဲဘာမဟုတ္တာေလနားလည္မႈ႕ေလးလြဲသြားတာကိုရွင္းျပခြင့္ေတာင္မေပးဘဲကိုယ္ထိလက္ေရာက္နဲ႔ထိုးႏွပ္ခဲ့တယ္။
ၿပီးေတာ့မေပါင္းႏိုင္ဘူးထြက္သြားတဲ့
ကြၽန္မအတြက္ကခံစားရတႏွစ္ေပါ့
သမီးေလးကလဲဖေအခင္တြယ္တဲ့သူဆိုေတာ့ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ
ကြၽန္မသမီးေလးကိုလဲမေပးႏိုင္ဘူးဘာလုက္ရမလဲအႀကံေလးေပးၾကပါအုံး
