မင္မင္ေရ ရင္ဖြင့္ခ်င္လို႔ပါ
က်မက အိမ္ေထာင္က်တာ ၇ႏွစ္ရွိပါၿပီ ၃ႏွစ္အ႐ြယ္ သမီးေလးရွိပါတယ္..
အိမ္ေထာင္ေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ခုအခ်ိန္ထိ ေပ်ာ္႐ႊင္ရတယ္ဆိုတာ မရွိပါဘူး က်မက သူတို႔အိမ္မွာ လိုက္ေနပါတယ္ ခုအခ်ိန္ထိ ဘာမွ စုမိေဆာင္းမိလည္း မရွိပါဘူး
က်မက ဝန္ထမ္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္ online businessလည္း လုပ္ပါတယ္ ဒါေပမဲ့ မေအာင္ျမင္ေသးပါဘူး..
က်မ အလုပ္တစ္ဖက္နဲ႔မို႔ ေဇာက္ခ်လုပ္မရ ျဖစ္တာလည္း ပါပါတယ္
ေယာက္ခမအိမ္မွာဆိုေတာ့ ပုံ႐ိုက္ /vd ႐ိုက္တာမ်ိဳး လုပ္ရတာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မရွိတာလည္း ပါပါတယ္
သူက ကားဘဲ ေမာင္းတတ္ပါတယ္ က်န္တာ ဘာမလုပ္တတ္ပါ
သူ႔အလုပ္ကေတာ့ လစာနဲ မဟ္ုတပါဘူး ေခါက္ေၾကးနဲ႔ ရတာေပါ့ တစ္လကို ခရီး ၄/၅ေခါက္ ထြက္ရပါတယ္
မွန္းေျခ တလကို ၂သိန္း/ ၂သိန္းခြဲ ေလာက္ရပါတယ္ ညီမက သူ႔ကို အလုပ္တစ္ခုအတည္တက်လုပ္ေစၿပီး လကုန္ရင္ ၃သိန္းျဖစ္ျဖစ္ ၄သိန္းျဖစ္ျဖစ္ အဲလို လုပ္ေစခ်င္တာပါ ေငြစုမိတာေပါ့
ခုက ၃၀၀၀၀ ရလိုက္ ၅၀၀၀၀ရလိုက္ဆိုေတာ့ မစုမိပါ ညီမလည္း တအားမသုံးရပါဘူး
အက်ီဝယ္ခ်င္တာေတာင္ မဝယ္ျဖစ္ဘူး တေျဖးေျဖးနဲ႔ က်ပ္တည္းလာသလို ခံစားရပါတယ္
ကေလးကလည္း ၃ႏွစ္ျပည့္ၿပီဆိုေတာ့ မူႀကိဳ ထားရပါေတာ့မယ္
ညီမ စိတ္ေတြလည္း ညစ္တာ ၾကာပါၿပီ ကိုယ္အသုံးမက်လို႔ ကိုယ္ မရွာႏိုင္လို႔ဆိုၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုလည္း အျပစ္တင္မိပါတယ္
ၿပီးေတာ့ သူ႔ကိုလည္း စိတ္ကုန္ေနပါၿပီ သူက ညီမ အေပၚကို မေကာင္းပါဘူး
သူ႔ဘာသာသူဘဲ ေနပါတယ္ ဘာမွလည္း တိုင္ပင္လို႔မရပါဘူး သူ႔အလုပ္ကိစၥလည္း မေျပာသလို ညီမ အလုပ္ေၾကာင့္ စိတ္ညစ္လို႔ ရင္ဖြင့္ရင္လည္း တေလးတစား နားေထာင္မေပးတတ္ပါဘူး
အႀကံလည္း မေပးတတ္ဘူး.. ဘယ္အရာမွ တိုင္ပင္လို႔မရပါဘူး
အရင္တခါက ညီမက ႐ုံးကိစၥေၾကာင့္ ေနာက္က်ၿပီး ည ၇နာရီေလာက္မွ အသိကားနဲ႔ ျပန္လိုက္လာၿပီး လမ္းထိပ္မွာ ဆင္းပါတယ္
လမ္းထိပ္နဲ႔ အိမ္ကို ၁၅မိနစ္ေလာက္ ေလွ်ာက္ရပါအုံးမည္ မီးကျပတ္ေနေတာ့ ေမွာင္မဲေနတာဘဲ
က်မက သူ႔ကို ဖုန္းဆက္ၿပီး မီးျပတ္ေနတယ္ ကေလးနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း လာႀကိဳဖို႔ ေျပာတာကို သူကျပန္ၿပီး မီးျပတ္လို႔ မလာေတာ့ဘူး
ကိုယ့္ဘာသာ ျပန္လာခဲ့လို႔ ေျပာပါတယ္ ေနာက္တစ္ခုက တစ္ညေန က်မ ဖ်ားခ်င္သလိုျဖစ္ၿပီး အေႏြးထည္ဝတ္ထားရေတာ့
ထိုင္ခုံမွာ ထိုင္မလို႔ ပန္ကာေရွ႕တည့္တည့္ ျဖစ္ေနေတာ့ (ပန္ကာက သူတို႔အိမ္က ပူလို႔တဲ့ အၿမဲဖြင့္ထားေတာ့ )
ညီမက သူ႔ကို ငါ့ကို ပန္ကာေရွ႕ကေန ကြယ္ထားေပးပါလား ငါ ခ်မ္းလို႔ ဆိုတာက
သူက ငါ စြတ္ၾကယ္ဝတ္ထားတဲ့သူက လုပ္ေပးရအုံးမွာလားဆိုၿပီးေျပာပါတယ္
အလိုက္သိမႈ႕ လုံးဝ မရွိတာပါ ၿပီးေတာ့ ညီမ အြန္လိုင္းေစ်းေရာင္းတာကိုလည္း မကူညီတဲ့အျပင္
အသိတစ္ေယာက္ေစ်းဆိုင္သြားရင္ အသိက အယ္ အစ္မေနာ္ ဆယ္လီျဖစ္ေနတာ လိုင္းေပၚမွာ အၿမဲေတြ႕ေနရတယ္ေနာ္လို႔ ေျပာေတာ့.
သူက ေဘးကေန ႀကီးပြားအုံးမယ္ ေအာင္ျမင္အုံးမယ္ဆိုၿပီး အသိေရွ႕မွာဘဲ ေျပာပါတယ္
က်မ တအား စိတ္ကုန္ေနပါၿပီး က်မ သူ႔ကိုလည္း ေျပာပါတယ္
ငါ ခုအခ်ိန္ထိ နင္နဲ႔ေနႏိုင္တယ္ဆိုတာ နင့္အေမနဲ႔ နင့္ညီမ ေကာင္းလို႔ လို႔ ေျပာပါတယ္
ေယာက္ခမ (အမ)က ဘာမွ မေျပာပါ ပူတယ္မေျပာ ေအးတယ္မေျပာ ဆူတာမရွိ ေကာင္းပါတယ္
ေယာင္းမက က်မ ကေလးကို အျမၾကည့္ေပးပါတယ္ က်မ႐ုံးသြားတိုင္း သူတို႔ဘဲ ၾကည့္ေပးတာပါ
ေက်းဇူးလည္း သူတို႔ကို တင္ပါတယ္ ေယာက္ခထီးႀကိးက ဘာမဟုတ္တဲ့ကိစၥေသးေလးကအစ ေဒါသထြက္ပါတယ္ ပူေလာင္ပါတယ္
အရင္က က်မကို မေျပာေပမဲ့ အခုေနာက္ပိုင္း ေစာင္းလည္း ေျပာပါတယ္ ဒဲ့လည္း ေျပာပါတယ္
က်မက ထမင္းဟင္း မခ်က္ရပါဘူး ေယာင္းမ က သူ႔ကိုယ္တိုင္ လုပ္ရမွာ ေက်နပ္သူမို႔ သူ႔ဘဲ လုပ္ပါတယ္
အသားငါးေဆးတာကအစ ဘယ္သူလုပ္တာမွမႀကိဳက္ သူ႔ဘာသူ လုပ္ပါတယ္ က်မက ေဘးကေန ဟင္း႐ြက္ကန္စြန္း ေႁခြေပး႐ုံပါဘဲ ဒါေတာင္ ေန႔တိုင္းလုပ္မေပးႏိုင္ပါဘူး ႐ုံးဝန္ထမ္းမို႔ပါ
အဲ့ဒါကို ေယာက္ခထီးႀကီးက က်မကို ေျပာပါတယ္ အဆင္သင့္ လက္ေဆးထမင္းစား႐ုံ လာမလုပ္နဲ႔ ဆိုၿပီး ေျပာပါတယ္
က်မ အိမ္ခြဲေနခ်င္ပါတယ္ ေယာက်္ားက အိမ္ငွားဖို႔ ပိုက္ဆံလည္း ရွာမေပးႏိုင္သလို သူ႔ကိုယ္တိုင္ကလည္း သူ႔အိမ္ကေန ခြဲမသြားခ်င္ပါဘူး
က်မလည္း သူ႔အိမ္မွာ ေနရတာ မေပ်ာ္ပါဘူး…
က်မအေပၚ သူ လုံးဝမေကာင္းတဲ့အတြက္ က်မ သူ႔ကို စိတ္ကုန္ေနပါၿပီ ခ်စ္တာလည္း မရွိေတာ့ဘူး ထင္ပါတယ္
အႀကံေပးၾကပါအုံးေနာ္
